İnsanın yaşadığı hayatta çıkarsız, umarsız yüreği güzel dostlara ihtiyacı var daima ne dersiniz?

Ekim 22, 2019 admin 0 Ramazan Yiğit, Yazarlar,

Ramazan Yiğit

Nerede kalmıştık?

Analiz;

Yaşam dediğimiz şu karmaşık dünyada hayatımıza günübirlik kısa yada uzun vadede birçok insan girer hayatımıza yüreğiniz deki laboratuvardan geçerler.

İrili ufaklı, kadın yada erkek genç yada yaşlı fark etmez böyledir içine tükürdüğüm dünya hali.

Gel gelelim ki hiç yanıltmadı hislerim beni ona olan güvenimi hiç boşa çıkarmadı.

Hep gelirler ve giderler.

Akşam yatmadan önce yani başımı yastığa koymadan yakın kısa tarih analizi yapayım dedim bir baktım ki tam bir enkaz.

Çöpe atılanların hadi hesabı yok yürek bu be çöpe attığın şey kağıt değil ki buruşturup atasın insan sonuçta. Hayatım da hiç olmadığı kadar hüzünlendim. Bir burukluk kapladı yüreğimi zaman,zaman ben de hatalar yapmışımdır tabiî ki sonuçta insanız böyle hatalar değil. İyi niyetli saf duygularla yakmadan yıkmadan insan hayatında olur böyle denilen cinsten yani.

Sonra biraz daha gerilere gittim tekrar bu güne geldim.

Gördüm ki bu gelip gidenler. Benimle hiç ayrılmıyorlar bir şekilde hayatıma tekrardan girip çıkıyorlar. Ne yardan geçerim ne serden misali kısır döngü için de devinip duruyorlar.

Birkaç gün önce yaklaşık 2 yıl gibi bir süredir görmediğim hatta unuttuğum biri aradı nasılsın dedi sesini hatırladım fakat sende mi diyesim geldi birden bire dilimin ucuna.

Sonra hatırlayamadınmı beni diye serzenişte bulundu ve ne dese iyi dersiniz sana ihtiyacım var konuşabilirmiyiz.

E tamam da ne kaldı ki konuşacak neyi konuşacağız dedim.

Dedim ya yürek iste bu dayanamıyor insan ne kadar yürürken bir kenara bıraksanız da bazı şeyleri yaşanmışlığın bir hatırı var kıramıyor insan. Tamam konuşalım nerede ne zaman.

Yakın mesafe Gaziosmanpaşa da son görüştüğümüz yerde dedi.

Yani orası nokta koyduğum yer virgüle yer bırakmadığım yer idi.

Aklı sıra buradan tekrar kapıyı aralayarak hey ben geldim diyecekti.

Dediği saatte tam dakik olarak gittim her zamanki gibi hayatım da en dikkat ettiğim şeyi yaptım yine kimseyi bekletmesini asla sevmem bekletenden de nefret ederim.

Sonra hoş beş sıcak bir karşılama yaklaşık iki saate varan bir görüşme sonrası biliyorum çok hatam var ama her şeye rağmen bu gün kendime en yakın beni anlayabilecek seni gördüm ve öyle geldim dedi.

Bazıları ikinci sansı hak ederler tabi ki ama bu öyle değildi.

Ben yolda yürümeye devam ediyorum sana hayatında tekrar başarılar dilerim diyerek görüşmeden ayrıldım.

Sonrasın da bir meslektaşımı aradım bürosu yakındı gelmişken uğrayayım dedim oturup konuşalım abi diyordu. Kendisi sevdiğim bir kardeşim yaşça da benden küçük olduğu için saygısından abi der.

Orada da gerek meslekten gerek siyasetten birçok konuda yaklaşık iki saat sohbet ettikten sonra ayrıldım.

Bundan 25 gün önce bir dostumla bir akşam üstü bir telefon görüşmesi yaptım telefon görüşmesi sonrası ses tonun da ki farklılığı hissettim hayatımın bu kesitini takip’e almaya karar verdim dediğim gibi hislerim beni hiç yanıltmadı.

Bu gün geldiğim noktada çöplüğe gitmekte aday olan sırada insanlar var.

İnsanları analiz etmek o kadar kolay ki ; Hani denize oltayı atarsın da lastikli bir don çıkar ya, oltayı attığınızda takılıyor işte mübarekler kendilerini çok akıllı görürcesine.

Yaşadığımız dünyamızda hayat devam ediyor.

Daha kimler gelecek kimler geçecek yine de hüzünleniyor insan yaşanmış güzel şeyler hatırına yürüdüğümüz bu uzun sarp engebeli yolda.

Bir düşünürün de dediği gibi ‘’Laf yetiştirmekte başarılı olan kişiler kendini yetiştirmekte çok başarısız oluyorlar.’’