Lezzetlerin en şahanesi SEVGİ…
Birgül Yedibela
Anlamak…
Lezzetlerin en şahanesi SEVGİ…
Gerçekten, içtenliğinle, dünyada bir o varmış gibi, can gibi, canan gibi…
Eksiklikleriyle göze alacaksın sevdiğin kişiyi, artı yönlerini atacaksın cebine.
Bak; ağzından dökülüyorsa eğer “SEVİYORUM” kelimesi; laf olsun diye söylemeyeceksin öyle…
Taa yüreğinin derininden çıkartıp dile dökeceksin, hakkını vereceksin korkusuzca…
Hani birbirine çok yakışan şeyler vardır.
Aslında tek başına da var olurlar ama bir aradayken bir şölene dönüşürler.
Aşk ile devrim gibi, deniz ile güneş gibi, simit ile çay gibi, kitap ile kahve gibi, sevgi ile emek gibi… Kahveyi düşünün mesela tek başında da şahanedir ama keyifle okuduğun bir kitaba eşlik ederken efsane olur.
Tıpkı böyle seveceksin…
Yada bir deniz düşünün izlerken eşsiz maviliğini alır götürür sizi.
Bir de öperse güneş denizi muhteşem olur seyri.
İşte böyle seveceksin…
Sevgi emek ister; klişe gibi gelir kulağa fakat bundan daha doğru bir söz yoktur.
Evet; sevgi emek ister, emekle beslenir, emekle büyür. Emek; kocaman bir paketin içinde yanında bir çok başka kelimeyle gelir.
Vefa gibi, sabır gibi, fedakarlık gibi, empati gibi, özen gibi…
Emeksiz sevgi olmaz, sevgisiz emek olmayacağı gibi…
Hem gülü seveyim, hem elime diken batmasın diyorsanız siz uzak durun sevmekten…!
Esasında sevmek öyle kolay ki sevdiğini göstermek için büyük, abartılı sözlere de gerek duymaz sevmeyi bilen.
“Senin için yapabileceğim bir şey var mı? “, “sen benim için önemlisin” gibi cümleler tüm ağdalı sözleri ezer geçer.
Öyle insanlara dönüştük ki sevmekten çok yargılamak gelir oldu işimize. Oysa; yargılamaktan ziyade sevmekten yana kullansak enerjimizi cenneti görmek için ölmeyi beklemezdik.
Zor değil güzel sevebilmek vallahi zor değil, billahi zor değil. Bir kepçe emek, bir yemek kaşığı vefa, bir çay kaşığı sabır, bir tutam empati, bir fincan özen hepsi bu…
Harmanlayıp pişirin kalp ocağınızda.
Tadına doyum olmaz!.
Hadi afiyetle…
Sevgi ile, saygı ile, aşk ile kalın…
