Kaos'tan Nemalanmak

Konuk Yazar:Cemre Baygın;

Bizim, tüm Türkiye’nin şu sıralar kronikleşen bir hastalığımız var: Kaos ortamına alışmak. Bu, düşüncemiz, ideolojimiz, savımız ne olursa olsun kabul etmemiz gereken bir gerçek. Her gün yeni bir felaketle uyanmaya alışmak, bu durumu kabullenmek ve algılarımızı kapatıp sürece teslim olmak duyarsızlaştığımızın en büyük göstergesi. Gündemin günbegün kalabalıklaştığı bu süreç içerisinde olanlardan rahatsız olan değiştirmeye çalışan bir kesim olduğu gibi öte yandan ne olup bittiği ile ilgilenmeyen, memnuniyeti devam eden bir kesim de var, hem de her grubun içerisinde, hiçbir taraf gözetmeksizin. Geçmişten ders çıkarmayıp, benzer süreçlerin benzer sonuçlar doğuracağını anlamamak, esasında bu fenalıklara katlanmak zorunda olmadığımızı idrak etmemek her birimizin hastalığı. Recep Tayyip Erdoğan, Afyonkarahisar kampında yaptığı konuşmada, dünkü DP hükümeti sırasında olanlarla bugünkü AKP gündeminde olanlarla bağlantı kurmaya çalışarak geçmişteki olanlarla kendini özdeşleştirdi. Geçmişten yararlanmak adına muhalefetin yapmadığını yaptı, gayet akıllıca. “Dün ne olmuştu, yarın ne olacak ?” sorusunu sormak bu eleştirinden sonra elzem oluyor. Acaba kendisini ve partisini DP döneminde olan her olayla da özdeşleştiriyor mu? Aktif dış politika çabalarına rağmen başarısızlık yaşayan, basın üzerinde baskı yaratan, dış borcu artıran, borcu kapatmak için Merkez Bankası’nı kullanan, enflasyonun artmasına sebep olan, cumhuriyet tarihinin en büyük devalüasyonunu yaşatan, seçim tutanaklarını yok eden, subayları zorla emekli eden, üniversiteler, bürokrasi ve yargıçlar üzerinde baskı kuran, ilk sivil itaatsizlik eylemine maruz kalan, hükümet karşıtı yapılan gösterilerde gençleri polis eliyle öldürülen bir dönem gördü bu ülke, DP hükümetinde oldu bunlar, 1950’lerde. Adnan Menderes’e, DP’ye sahip çıkarken, bu olanlarla da kendini özdeşleştirdi mi acaba muktedirimiz? Sadece iktidar sahibinin değil, hepimizin ihtiyacı daha önce olanlara bakıp, bir hisse bir paye çıkarmak kendimize. Bu süreçlerin acısı daha sonra nasıl çıktı bu halktan? Takkeyi önümüze koyup düşünmek yarının ne getireceğini anlamak adına hepimizin sorumluluğudur. Tarihe bakarak, özeleştiriyle, duyarlılıkla.