Ferzan ÖZER: Unutulanlara, hatırlatanlara
Siyaset de böyledir.
İnsanına sarılmazsan, geçmişini dinlemezsen, birikimini sulamazsan kurumaya mahkûmdur…
Partiyi ayakta tutan ne tabelesidir ne sloganı; onu ayakta tutan, ideolojisidir, inancıdır, emeğidir, vefasıdır.
Bugün Cumhuriyet Halk Partisi ayaktaysa, birinci partiyse, bu “eski” denilen insanların alın teri, emeği ve direnişi sayesindedir.
O “eski”ler, kimsenin kapımızı çalmadığı günlerde bile dimdik ayakta durdular.
Baraj altında kalmanın utancını değil, mücadele azmini yaşadılar.
Bugün başımız dikse, o gün diz çökmediklerindendir…
Değişim, geçmişi yok sayarak değil; geçmişin birikimiyle geleceği inşa ederek olur…
Kökü olmayan bir ağacın, fırtınada ayakta kalması mümkün değildir.
Bugün bazıları “eski”yi dışlarken, aslında kendi dayanaklarını budadıklarının farkında bile değiller.
Evet, Bayrampaşa’da, Beykoz’da kırıldık, kızdık, küstük, çöktüler dedik…
Ama sadece “gidenleri” suçlamak kolay.
Asıl sorgulanması gereken, o insanları neden kaybettiğimizdir, onların oralara seçilmelerini kimler sağlamıştır…?
Kendini dışarıda hisseden, emeğinin yok sayıldığını gören bir örgüt emekçisi, sessizce çekilir gider zaten.
Ve unutmayalım: sarılmadığın soğur.
Bugün partide birinci sıradaysak, o birincilik sadece bugünün kadrolarının değil, dünden bugüne alın teri döken binlerce isimsizin eseridir.
Onların adını anmadan, emeğini hatırlamadan değişimden söz etmek, temelsiz bir bina inşa etmeye benzer…
Cumhuriyet Halk Partisi’nin geleceği ; geçmişiyle barışık, birbirini dinleyen, birbirine sarılan insanların elinde olmalıdır..
BİZ O RUHU KORUDUK,
NE KAYBEDİNCE SUSTUK, NE KAZANINCA KİBİRLENDİK.
BİZ, O “ESKİ” DENİLEN KUŞAĞIN ÇOCUKLARIYIZ…
VE HALA BURADAYIZ…
ferzan@ferzanozer.com.tr
