Dursun Bulut’tan önemli tespit ve tarihe yeni bir not daha: Sağ sevicilik ve vekil haraketliliği!
İş ve Siyaset dünyasının tanınan simalarından, geçmiş dönem CHP PM üyesi Dursun Bulut önemli tespitlerde bulunarak tarihe yeniden bir notu daha kayda geçirdi. Bulut sosyal medya hesabından yayınladığı yazıda ”sağ seviciliğin ve vekil hareketliliğinin tarihsel süreçte hiçbir işe yaramadığını açık bir şekilde ortaya koydu.
İşte Geçmiş dönem CHP PM Üyesi Dursun Bulut’un tespitleri ve tarihe düştüğü not ve uyarıları;
Demokrasinin kurum ve kurallarıyla işlemediği yerlerde, partiler arasında vekil ya da başka sıfatı taşıyanların geliş ve gidişlerine sık aralıklarla tanık oluruz.1980 öncesi hafızamızda kalan en unutulmayan vekil hareketi, TBP’li 5 vekilin, 15 Mart 1970 tarihli Süleyman Demirel hükümetine güven onu vermesidir. Yine 1977’de 11 vekilin AP’den CHP’ye geçişidir.
AP’nin bu hamlesi kendisinden ayrılan milletvekillerinin ve daha sonra Ferruh Bozbey’in, Sadettin Bilgiç’in kurdukları DP’nin oylarıyla Demirel hükümetinin gensoruyla düşürülmesi üzerine, tekrar kurulan Demirel hükümetine güven oyu alabilme hamlesiydi. Ancak bu hamle TBP’yi bitirdi, AP’yi ise giderek yönetemez duruma düşürdü. Yine CHP, transfer ettiği vekiller vasıtasıyla hükümet kurdu ancak ne CHP bu iktidardan umduğunu buldu ne de CHP’ye geçen vekiller….. zaten çok geçmeden CHP hükümeti düştü. Tuncay Mataracı ve Hilmi İşgüzar yüce divanda yargılanarak, hırsızlıktan hapse girdiler.
Transfer işleri hiç durmadı, bir Kubimiz vardı topaç gibi döne döne birgün bir partide, bir başka gün başka bir partide gözlerini açıyordu. Transferlerin gerçekleşmesi büyük çoğunlukla çıkar amaçlıdır, gelecek yatırımdır. İdeolojik bir yanı yoktur.
Özellikle CHP’ye geçişler, CHP’den geleceğini arayanların kişisel yatırımlarıdır. Vekilliği bulunduğu partide tehlikeye düşenler gelecekleri için diğer partilere kendilerini atmak için, kuyruğa girerler.
Hayatlarında hiç Sol, Sosyal Demokrat partilerde bulunmamış Muhteremler, CHP’de gelecek ararken, örneğin: Turan Tayan, Lütfullah Kayalar, Rüstem Zeydan, Abdüllatif Şener, Cemil Erhan, Cihangir İslam, Aytun Çıray, Emin Şirin, Edip Saffet Gaydalı, Ekmeleddin İhsanoğlu, Aydın Ayaydın, Sinan Aygün, Adil Aşırım, Ali Murat Bucak, Feyzi Septioğlu, İhsan Özkes, Mehmet Bekaroğlu gibi sağ politikacılar CHP’de dönem dönem aday gösterilerek, oy artırılacağı hayalleri kurulmuştur. Ama 1946’dan bu yana, hiç tek başına iktidar olunamamıştır.
Bir dönem çarşaf giyen kadına rozet takarak sağdan oy devşirileceğini düşünenler ne kadar yanıldıysa, şimdi de “bir kereden birşey olmaz” diyen AKP eski bakanı Sema Ramazanoğlu’nun kardeşi ve yine eski AKP bakanı Selma Aliye Kavaf ayrıca Hyrant Dink’i vuran şebeke içinde görev yapmış ve 15 aydan fazla hapis yatmış, dosyası henüz AYM’de olan, şu an Uşak Eşme Belediye Başkanı Ecevit Emir’i partiye katarak, oy artırma hayalleri kuranlarda, o kadar yanılmaya mahkumdurlar.
Son iki isim tam bir garabettir. Hangi gerekçeyle çıkacağız; tarikat yurtlarında tecavüz var, ahlaksızlık var diyeceğiz. Hangi gerekçe ile Hrant Dink’in anma törenlerine katılacağız. Geçmişte 19 Aralık K.Maraş katliamı yıl dönüm gününde, Türkeş’in son eşinin evine gidip helalleşelim demek, çarşafa rozet takmak ne ise, Selma Aliye Kavafı ve Ecevit Emir’i partiye katmak aynı anlayıştır.
CHP özüne dönmedikçe, kendisi olamadıkça, halkın partisi olmayı başaramadıkça, sağ sevicilik yapmaya devam ettikçe, kendi emekçi kadrolarını yok saydıkça, ayrımsız hizmeti, hizmet vereceği CHP’li kadrolar yerine sağcı kadroları kilit noktalara yerleştirmeyi ayrımcılık yapmıyorum gibi kafa karışıklıklarına yol açtıkça, dini siyasete bulaştıranları eleştiripte, eleştirdiklerinden daha fazla dini siyasete bulaştırmaya meyil ettikçe elindekileri koruyamayacaktır.
İktidar olmanın yolu, şikayet ettiklerimize benzemekten ya da kendimiz olmaktan çıkıp başkalarına benzemekten geçmiyor. Tam tersi, savunduğu Sosyal Demokrasi Dünya görüşüne amasız, fakatsız sarılmaktan geçiyor.
Umarım bu yazım; bazı yöneticilerimizin ve tabanda bu tür olumsuzluklara karşı çıkan, partimizin ve ülkemizin gerçekten değişimini savunan parti emekçilerinin dikkatini çeker.
